«لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا باللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»؛
آثار و بركات لا حول ولا قوه الا بالله العلي العظيم
معناي ذكر «لا حول ولا قوه الا بالله العلي العظيم» چيست و اين ذكر چه آثار و بركاتي دارد؟
به گزارش خبرگزاري بين المللي قرآن(ايكنا) تبيان نوشت: «لا حول ولا قوه الا بالله العلي العظيم» يعني چه؟!
پاسخ اجمالي
«لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا باللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»؛ يعني هيچ نيرو و تواني جز از سوي خداوند بلندمرتبه و بزرگ نيست.
واژه «حول» در لغت به معناي حركت و جنبش،[۱] و «قوّة» به معناي استطاعت و توانايي است.[۲]
بنابر اين، معناي عبارت فوق اين است كه: هيچ حركت و قدرتي در جهان آفرينش جز به مشيت خداوند متعال و بزرگ وجود ندارد.
اين ذكري است كه خداوند در شب معراج به پيامبر اكرم(ص) هديه داده است: «عَنْ أَبي عَبْد اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ اللَّهُ تَعَالَي لِنَبيِّهِ لَيْلَةَ الْمِعْرَاجِ أَعْطَيْتُكَ كَلِمَتَيْنِ مِنْ خَزَائِنِ عَرْشي لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا باللَّهِ وَ لَا مَنْجَي مِنْكَ إِلَّا إِلَيْك».[۳]
اين ذكر آثار و بركات فراواني دارد. امام صادق(ع) از رسول خدا(ص) نقل ميكند: ... هر كس فقر بر او فشار آورد، جمله «لا حَولَ و لا قُوّةَ إلّاباللَّه العليّ العظيم» را زياد بگويد كه فقر را بر طرف ميكند: «وَ مَنْ أَلَحَّ عَلَيْهِ الْفَقْرُ، فَلْيُكْثِرْ مِنْ قَوْلِ «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا باللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ» يَنْفِي عَنْهُ الْفَقْرَ».[۴]
در روايت آمده است پيامبر اكرم(ص) به علي (ع) فرمود: چون در ورطهاي هولناك افتي، بگو: «بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الّا بالله العليّ العظيم» كه خداوند به وسيله اين دعا بلا را بر ميگرداند.[۵]
«لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا باللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ»... ذكر افراد مؤمن و اولياي الهي است؛ آنان كه حول و قوتي در مقابل قدرت و اراده و عظمت پروردگار متعال براي خود قائل نيستند، و در انجام وظايف بندگي و اوامر الهي پيوسته كوشا ميباشند؛ از ظاهر و باطن، و در نهان و آشكار، عبادت و اطاعت خداوند متعال را به جا ميآورند، و حالات بود و نبود، زيادي و كمي، مدح و ذم، و عزت و ذلت در نظر آنان برابر و يكسان است؛ زيرا همه اين حالات مختلف از مبدأ واحد و از يك سر چشمه سرازير ميشود و جريان پيدا ميكند.
آنان چون خداوند عزيز متعال را به عينه و از روي شهود، حاضر و محيط و ناظر و قيوم و مالك و سلطان ديده، و خود، بلكه همه موجودات جهان را در تحت نظر و احاطه و سلطنت و قيوميت او محو و فاني ديدند، قهراً و بياختيار پيوسته در مقام عبوديت و بندگي و اطاعت بوده، و سراپا تسليم و مطيع و خاضع شده، و هيچگونه حول و قوتي از غير او نخواهند ديد.
و در اينجا است كه حقيقت «لا حول و لا قوة الا باللَّه العلي العظيم» را چنانكه شايسته است مشاهده خواهند كرد؛ يعني هيچگونه تحول در حالات مختلف جهان و موجودات، و هيچگونه ظهور نيرو و قدرتي پديد نشود، مگر از او و به سبب او و هيچ موجودي را حول و قوتي از خود نيست.[۶]
پي نوشت:
[۱]. مصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج ۲، ص ۳۱۸، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب، ۱۳۶۰ش.
[۲]. راغب اصفهاني، حسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، تحقيق، داودي، صفوان عدنان، ص ۶۹۳، دمشق، بيروت، دارالقلم، الدار الشامية، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
[۳]. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۹۰، ص ۱۸۶، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
[۴]. كليني، محمد بن يعقوب، كافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج ۸، ص ۹۳، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
[۵]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص ۳۵۲، قم، شريف رضي، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.
[۶]. ر. ك: منسوب به جعفر بن محمد عليه السلام (امام ششم)، مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة، ترجمه، مصطفوي، حسن، ص ۳۰۱- ۳۹۲، تهران، انجمن اسلامي حكمت و فلسفه ايران، چاپ اول، ۱۳۶۰ش.
(((وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ)))[ صافات (۳۷)، آيه ۹۶.]؛
«خداوند شما را و هر عملي را كه انجام مي دهيد آفريده است
(((بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِيعًا)))[ رعد (۱۳)، آيه ۳۱.]؛
«تدبير همه امور به دست خداوند است»
(((إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا)))[ انسان (۷۶)، آيه ۳.]؛
«ما راه را به او (انسان) نشان داديم خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) ياناسپاس».
(((وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللّهَ رَمَي )))[ انفال (۸)، آيه ۱۷.]؛
«تو تير نينداختي وقتي كه تير انداختي لكن خدا تير انداخت».
.
برچسب: ،
ادامه مطلب